گام ۴: تعامل با کاربر (Forms & Superglobals)
تا به امروز، در تمام برنامههایمان، این ما (برنامهنویس) بودیم که دادهها را در متغیرها قرار میدادیم.
اما قدرت واقعی وب در تعامل است؛ یعنی به جای اینکه ما به برنامه بگوییم $name = "علی"،
باید به کاربر اجازه دهیم نام خود را وارد کند و برنامه ما به آن واکنش نشان دهد.
در این گام، ما پلی میسازیم بین دنیای ثابت کدهایمان و دنیای پویای کاربران. یاد میگیریم چطور از کاربر «ورودی» بگیریم، آن را در PHP پردازش کنیم (با استفاده از گامهای ۱، ۲ و ۳) و یک خروجی سفارشیسازی شده به او تحویل دهیم. این گام، دروازه ورود به ساخت هر نوع برنامه واقعی، از یک فرم جستجوی ساده تا یک شبکه اجتماعی پیچیده است.
سطح A: اولین تماس با کاربر (متد GET)
در این سطح، یاد میگیریم چطور با استفاده از تگهای ساده HTML یک فرم بسازیم. با متد GET آشنا میشویم
که سادهترین راه برای ارسال داده است و میبینیم که چطور اطلاعات در URL مرورگر نمایش داده میشوند.
سپس با اولین متغیر «سوپرگلوبال» خود، $_GET، آشنا میشویم تا دادهها را در PHP دریافت کنیم.
سطح B: ارسال امن داده (متد POST)
متد GET برای فرم جستجو عالی است، اما آیا حاضرید رمز عبور خود را در URL ببینید؟
در این سطح، با متد POST آشنا میشویم که دادهها را به صورت «مخفی» و در بدنه درخواست ارسال میکند.
تفاوتهای حیاتی این دو متد را بررسی کرده و با سوپرگلوبال $_POST کار میکنیم.
سطح C: فرمهای هوشمند (Self-Processing)
در این سطح، یک تکنیک حرفهای یاد میگیریم: ادغام فایل فرم و فایل پردازشگر در یک فایل واحد.
با استفاده از سوپرگلوبال $_SERVER تشخیص میدهیم که آیا فرم ارسال شده یا نه
و با 'PHP_SELF' یک فرم امن و داینامیک میسازیم. همچنین درباره خطر $_REQUEST صحبت میکنیم.